Ο τρίτος βάζει τα δυνατά του
Μια βασική αρχή για του αμυνόμενους είναι ότι ο τρίτος πρέπει να βάζει τα δυνατά του κυρίως την πρώτη φορά που παίζεται ένα χρώμα. Για να κατανοήσουμε αυτή την βασική αρχή καθώς και να αντιληφθούμε κάποιες από τις εξαιρέσεις που υπάρχουν θα παρουσιάσουμε μερικά παραδείγματα.
Εισαγωγή
 |
Ο σύντροφός μας βγαίνει το ♣3 ένα φύλλο το οποίο δείχνει ότι έχει μη συνεχόμενα ονέρ στο χρώμα. Εμείς στην ανατολή είμαστε υποχρεωμένοι να βάλουμε την ♣Q. |
Ας αναλύσουμε μερικά πιθανά χέρια του Νότου και της Δύσης ώστε να κατανοήσουμε ότι μόνο να χάσουμε μπορούμε αν δεν ακολουθήσουμε τον κανόνα και βάλουμε μικρό σπαθί.
|
Παράδειγμα 1 |
 |
|
| Αν βάλουμε μικρό | o εκτελεστής θα κερδίσει 2 λεβέ: με το 10 και τον Άσσο | |
| Αν βάλουμε την ♣Q | o εκτελεστής θα κερδίσει 1 λεβέ |
|
Παράδειγμα 2 |
 |
|
| Αν βάλουμε μικρό | ο εκτελεστής θα πάρει 3 λεβέ: θα κερδίσει με το 10 και θα πάρει και τις επόμενες δύο λεβέ με Α και Κ | |
| Αν βάλουμε την ♣Q | o εκτελεστής θα κερδίσει 2 λεβέ |
|
Παράδειγμα 3 |
 |
|
| Αν βάλουμε μικρό | ο εκτελεστής θα κεδίσει 2 λεβέ: με τον J και στην συνέχεια θα πάρει και τον άσσο | |
| Αν βάλουμε την ♣Q | o εκτελεστής θα κερδίσει 1 λεβέ αλλά θα πρέπει η Ανατολή να είναι αυτή που θα ξαναπαίξει το χρώμα |
Κάποιος θα μπορούσε εδώ να σχολιάσει ότι τα φύλλα είναι στημένα με τέτοιο τρόπο ώστε παίζοντας μικρό να χάνουμε. Προσπαθήστε να μοιράσετε τα φύλλα στην Δύση και στον Νότο με όποιον τρόπο θέλετε και θα δείτε ότι δεν θα βρεθεί καμία μοιρασιά στην οποία κερδίζουμε αν δεν βάλουμε ως Ανατολή την ♣Q.
Από συνεχόμενα ονέρ βάζουμε το μικρότερο
 |
Ο σύντροφός μας βγαίνει το ♣3 ένα φύλλο το οποίο δείχνει ότι έχει μη συνεχόμενα ονέρ στο χρώμα. Εμείς στην ανατολή είμαστε υποχρεωμένοι να βάλουμε τα δυνατά μας. Αν έχουμε συνεχόμενα ονέρ τότε βάζουμε το μικρότερο από τα ονέρ δηλαδή το ♣J. |
Ποιος είναι ο λόγος όμως που πρέπει να βάλουμε τον ♣J και όχι την ♣Q;
Τα δύο αυτά φύλλα έχουνε την ίδια αξία στο χέρι μας και μόνο ο ♣Α ή ο ♣Κ μπορεί να τα κερδίσει. Όμως στο μπριτζ είναι σημαντικό οι αμυνόμενοι να ακολουθούν κάποιους κανόνες ώστε να μπορούνε να κάνουνε όσο το δυνατόν ποιο αποτελεσματική άμυνα.
Βάζοντας λοιπόν την ♣Q αρνούμαστε τον ♣J οπότε η Δύση θα τον τοποθετήσει στον Νότο. Ενώ βάζοντας τον ♣J αφήνουμε ανοικτό το ενδεχόμενο να έχουμε και την ♣Q.
Ας δούμε τα παρακάτω παραδείγματα :
 |
Η Δύση βλέποντας τον Νότο να κερδίζει την λεβέ με τον ♣Α αυτομάτως γνωρίζει ότι η ♣Q είναι στην Ανατολή (Αν ο Νότος είχε την ♣Q ποιο φύλλο θα έπαιζε την πρώτη φορά και γιατί;) οπότε έχει 3 σίγουρες λεβέ στα σπαθιά. |
 |
Η Δύση βλέποντας την ♣Q σπαθί από την Ανατολή να χάνει από τον Άσσο γνωρίζει ότι ο ♣J βρίσκεται στον Νότο (A J x). Το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να περιμένει την Ανατολή να παίξει σπαθί ώστε να παγιδεύσει με το ♣Κ 10 που έχει στα σπαθιά τον ♣J του Νότου. |
Ας δούμε και το παρακάτω παράδειγμα ώστε να μην υπάρχει κάποια παρανόηση.
 |
Η Ανατολή έχει 3 ονέρ, τα δύο από τα οποία συνεχόμενα, όμως το δυνατότερο ονέρ της είναι ο ♣Κ και αφού δεν έχει κάποιο ισάξιο του θα πρέπει υποχρεωτικά να βάλει τον ♣Κ. |
Παγιδεύουμε τα ονέρ του εκτελεστή
Για να δούμε και μερικές εξαιρέσεις στον κανόνα ότι ο τρίτος βάζει τα δυνατά του.
 |
Η έξοδος της Δύσης είναι το ♣3 και ο Βοράς (μορ) βάζει μικρό σπαθί. Η Ανατολή βλέποντας την ♣Q στον μορ αντιλαμβάνεται ότι ο ♣Κ και ο ♣J είναι πλέον ισάξια φύλλα αφού μπορούν να χάσουν μόνο από τον Άσσο, αν τον έχει ο Νότος. Οπότε η Ανατολή πρέπει να βάλει το ♣J. Συχνά λέμε ότι παγιδεύσαμε την Q του εκτελεστή! | |
 |
Αφού ο ♣J είναι στο μορ η ♣Q και το ♣10 είναι ισάξια οπότε πρέπει να παίξουμε το ♣10. | |
 |
Εδώ γνωρίζουμε που βρίσκονται όλα τα ονέρ. Αφού ο σύντροφός βγήκε το μικρότερο σπαθί σίγουρα έχει τουλάχιστον ένα ονέρ και σε αυτή την περίπτωση την ♣Q αφού όλα τα υπόλοιπα τα βλέπουμε. Οπότε ο σκοπός μας είναι αν βάλει ο εκτελεστής τον : ♣Κ εμείς κερδίζουμε με τον ♣Α ♣10 εμείς κερδίζουμε με το ♣J ♣2 εμείς κερδίζουμε με το ♣9 |
Παίζουμε πριν από τον μορ
 |
Εδώ η Ανατολή βγαίνει πρώτη με σπαθί, η Δύση βλέπει τον μορ που παίζει τελευταίος οπότε αφού ξέρει ότι το ♣9 κερδίζει την λεβέ δεν χρειάζεται να σπαταλήσει κάποιο μεγαλύτερο φύλλο. | |
 |
Εδώ η Δύση αφού παίζει πριν από τον μορ γνωρίζει ότι δεν μπορεί να κερδίσει την λεβέ. Η Δύση πρέπει να βάλει τα δυνατά της! Αφού όμως ο ♣J και το ♣9 θα κάνουν την ίδια δουλειά, να μην αφήσουν τον εκτελεστή να κερδίσει την λεβέ με το ♣6 βάζουμε το μικρότερο από τα δύο. | |
 |
Ο τρίτος βάζει τα δυνατά του. Γνωρίζουμε ότι ο ♣Κ θα κερδίσει τον ♣J, όμως με αυτό τον τρόπο μπορεί να αναβαθμίσουμε κάποιο μεγάλο φύλλο του συντρόφου μας και σίγουρα δεν θα θέλαμε να τον αφήσουμε να κερδίσει την λεβέ με το ♣6. |
Όταν ο τρίτος δεν μπορεί να κερδίσει την λεβέ
Όταν ο τρίτος δεν χρειάζεται (αφού ο σύντροφός του κερδίζει την λεβέ) ή δεν μπορεί να καλύψει το φύλλο του εκτελεστή (ο οποίος παίζει δεύτερος) τότε αναγκαστικά δίνει σινιάλο. Βάζει δηλαδή το μικρότερο του φύλλο για να εδιαφέρον στο χρώμα της εξόδου ή βάζει ένα μεγάλο φύλλο για να δείξει αδυναμία στο χρώμα. Ας δούμε δύο παραδείγματα.
 |
Η Δύση ξεκινάει με τον ♣Α. Η Ανατολή αφού δεν χρειάζεται να κερδίσει την λεβέ υποχρεούται να κάνει σινιάλο στον σύντροφό της. Βάζοντας το μικρό σπαθί (♣3) δείχνει ότι έχει κάποιο ονέρ στο χρώμα. Αν το χέρι της Ανατολής ήτανε ♣9 5 4, τότε θα έβαζε το ♣9 για να δείξει αδυναμία. |
|
 |
Ομοίως εδώ ο Βορράς βάζει τον ♣Κ και η Ανατολή δεν έχει τον Άσσο για να κερδίσει την λεβέ. Από τα δύο μικρά της φύλλα θα παίξει το μικρότερο (♣3) ώστε να δείξει ότι έχει κάποια δύναμη στα σπαθιά. | |
 |
Η ♣Q της Ανατολής έχει την ίδια αξία με τον ♣J του συντρόφου της οπότε αφού δεν χρειάζεται να βάλει τα δυνατά της παίζει το ♣4 να δείξει ότι έχει δύναμη στο χρώμα. Αν το χέρι της Ανατολής ήτανε ♣9 5 4 θα έπαιζε το ♣9 να δείξει αδυναμία. |
|
 |
Η Ανατολή εδώ θα πρέπει να βάλει τα δυνατά της αφού ο ♣Κ είναι ισχυρότερος από τον ♣J. |
